+995 596 191911, +995 599 909020

Kvemo Kartli

(oliangi) źródło krasowe

Lokalizacja: gmina Tsalka, jaskinia Tsalka; 1600 m n.p.m. Droga dojazdowa: z autostrady Tsalka-Ninotsminda znajduje się rozwidlenie w pobliżu miejscowości Aiazma, skąd kamienista droga biegnie w kierunku wsi Berti, mija wieś Nar-devani, następnie wieś Kushch, odległość do źródła krasowego 6 km; odległość od Tbilisi 108 km, od Tsalki 28 km. Tego rodzaju źródła krasowe są szczególnymi smaczkami w rejonach górskich południowej Gruzji, a mianowicie w Tsalce, Dżawachetii, Gomaretii, Dmanisi i innych płaskowyżach. W jamie Tsalka, we wsi, na wysokości 1600 m n.p.m., powstaje jedno z największych ilościowo źródeł krasowych. Ten cud natury gości wielu gości.

 

Kanion Dashbashi

Lokalizacja: Gmina Tsalka, terytorium osadnictwa Tsalka i Trialeti, okolice wsi Daszbasza, 1110-1448 m n.p.m. Droga dojazdowa: najbliższa duża osada w pobliżu pomnika przyrody to mieszczuch Tsalka; z Tsalki do wioski Daszbasza jest 3,8 km, z Daszbasza do kanionu – 0,5 km; odległość od Tbilisi – 90 km. Tak nazywała się wieś w gminie Tsalka, która była siedzibą władców i dowódców wojskowych Sabaratiano. W Dashbashi znajdują się dwa kościoły. Kanion Dashbashi zbudowany jest z osadów wulkanicznych. Na północny zachód od kanionu Daszbasza, w odległości 3 km, na wysokości 1506 m n.p.m., leży największy w Gruzji zbiornik wodny na rzece Ktsia w Tsalce.

 

Kanion Samshvilde

Położenie: gmina Tetri Tskaro, w pobliżu miejscowości Samshvilde Droga dojazdowa: najbliższa osada to wieś Samshvilde w gminie Tetri Tskaro z której odległość do tetra Tskaro wynosi 6 km, odległość od Tbilisi 72 km. Kanion Samshvildi zaczyna się od skały przylądka Samshvildi i pochłania 5-6 km kanion Samshvildi i 3-4 km długi kanion rzeki Chivchavi. Niedaleko stąd znajduje się arcydzieło architektury gruzińskiej z VIII w. n.e., Katedra Biskupia z centralną kopułą – Samshvilde Sioni.

 

Kldekari powiedział:

Położenie: dział wodny rzek Tedzami i Algeti, 2000 m n.p.m. Droga dojazdowa: z terenu gminy Tsalka biegnie autostrada do Kldekari; w pobliżu wsi Imeri znajduje się rozwidlenie dróg motorowych Kumisi-Tsalka-Ninotsminda, a z tego miejsca kamienista droga prowadzi do Kldekari, przecinając wioski gminy Tsalka. Odległość od wioski Imeri wynosi 25 km; odległość od Tbilisi 105 km, od Tsalki 35 km. U podnóża skały wycięte jest przejście, które po gruzińsku nazywa się „kldis kari” (brama do skały). Stąd wzięła się nazwa miejscowości. Terytorium Kldekari jest częścią Parku Narodowego Algeti. W 2007 roku otrzymał status parku narodowego. Na terenie Parku Narodowego Algeti przepływa rzeka Algeti. Ogólna powierzchnia Parku Narodowego Algeti wynosi 6822 ha, z czego 6044 ha pokrywają lasy. W pobliżu skał Kldekari, na wysokości 1900 m n.p.m., znajduje się źródło rzeki Algeti o długości 108 km.

 

Nawierzchnia „Tytanów” w Bedeni Lokalizacja: gmina Tetri Tskaro, płaskowyż masywu Bedenii, między źródłami rzek Kldesistskali i Chivchavi, 1600-1700 m n.p.m., dział wodny rzek Algeti i Ktsia. Najwyższym szczytem jest góra Bedeni (1875 m n.p.m.) Droga dojazdowa: do zabytku można dotrzeć z Tetri Tskaro na dwa sposoby: mijając Didi i Patara Kldeisi lub przez wieś Ivanovka; w pierwszym przypadku samochód może podjechać do Didi Kleisi, a w drugim – prawie do końca. Odległość od Tbilisi wynosi 90 km, od Tetri Tskaro – 40 km. Chodnik „Tytanów” jest figuratywnym wyrazem powierzchni jeziora lawy wulkanicznej, podzielonej na wielokąty. Te wielokąty są głowami przypominających filary bloków przypominających lawę. Płaskowyż Bedeni w regionie Kvemo Kartli. Średnica wielokątów osiąga tu niekiedy 2-3 metry. Później pochówki na płaskowyżu Bedeni zostały wyodrębnione w osobnej grupie i nazwane „kulturą Bedenii”. Na południowym perhiferii płaskowyżu Bedni, w pobliżu stanowiska Nadarbazevi, na wysokości 1419 m n.p.m., znajduje się jezioro Żółwi (Nadarbazevi). W odległości 10 km od centrum znajduje się zabytek gruzińskiej architektury – zamek Nadarbazevi zbudowany jeszcze w IX-X wieku.

 

Jaskinia Chorchebi

Lokalizacja: Gmina Teri Tskaro, okolice wsi Patara Kldeisi, 1400 m n.p.m. Droga dojazdowa: odległość od drogi Tetri Tskaro-Khrami HPP do Khorkhebi wynosi 7 km. do podejść do wsi Patara Kldeisi można podjechać samochodem; odległość od Tbilisi 80 km; z Tetri Tskaro 32 km. Nawet w najgorętszym okresie roku temperatura w jaskini jest raczej niska, co stwarza dogodne warunki do tworzenia się lądolodu. Na terenie wioski Kldeisi znajduje się wodospad, w pobliżu którego znajduje się jaskinia pełna wody latem i lodu zimą.

 

Trójca chkhikvta

Lokalizacja: Gmina Tetri Tskaro, terytorium wsi Czkhikwta, po prawej stronie wąwozu rzeki Algeti, 1196 m n.p.m. Droga dojazdowa: w pobliżu autostrady Tbilisi-Tetri Tskaro zaczyna się 1 km kamienista droga przecinająca las i wspinająca się pod górę. W dobrym stanie można jeździć na czterokołowcu; odległość od Tbilisi 60 km; z Tetri Tskaro 5 km. Chkhikvta trinity, czyli „Spisek Bohaterów” to przypominające stożek wzgórze, na szczycie którego stoi Kaplica Świętej Trójcy.Tutejsze głazy wulkaniczne nie różnią się od podobnych law, które stanowią podstawę dla innych płaskowyżów południowej Gruzji. Na północno-zachodnim zboczu Trójcy Chkhikvta, w wąwozie rzeki Algeti, w pobliżu wioski Tbisi, znajduje się basen wodny Algeti. Jego długość wynosi 3,7 km, szerokość 0,4 km.

 

Skały Birtvisi

Lokalizacja: Gmina Tetri Tskaro, wąwóz rzeki Algeti; wzniesienie skał Birtvisi 950-1050 m n.p.m. Droga dojazdowa: na wschód od wsi Partskhisi, w odległości 6-7 km, biegnie szlak spacerowy; ścieżka prowadzi również z miejscowości Tbisi w gminie Tetri Tskaro, odległość 5 km; odległość od Tbilisi 55 km; z Tetri Tskaro – 20 km. W skalistych, przypominających stożki górach Birtvisi, najmniej dostępna twierdza Birtvisi, jak jest znana w kraju, znajduje się located.in najwyższym punkcie cytadeli wieża „Niezwyciężona”, z której można mieć doskonały widok na okolicę. Do legenadrycznej twierdzy Birtvisi wchodzimy po schodach wykutych w skałach twierdzy.

Kurort Manglisi

Położenie: południowe stoki pasma Trialeti, przełom rzeki Odzisi Odległość: 30 km od Tbilisi Poziom morza: 1204m Krajobraz: płaskowyż pagórkowaty Klimat: umiarkowany klimat górski, zima umiarkowanie mroźna, pokrywa śnieżna stabilna od grudnia do początku marca, średnia temperatura w styczniu – 2,2 stopnia Celsjusza, lato umiarkowanie suche i ciepłe, średnia temperatura w sierpniu 18,4 stopni Celsjusza Średnie roczne opady: 690 mm Średnia porównywalna wilgotność roczna: 72% Czas trwania rocznego światła słonecznego: 2200 h Naturalne czynniki lecznicze: klimat środkowego gór dolnego pasa Rodzaje terapii: klimatoterapia pasywna Choroby do leczenia: gruźlica płuc i choroby przewlekłe niezwiązane z gruźlicą, astma oskrzelowa Wiele wieków temu na południowym zboczu pasma Trialeti, na rozległym płaskowyżu otoczonym górami, Znajdowała się tam osada o nazwie Odzisi, która była centrum wąwozu Aldagi i jednym z ośrodków rozprzestrzeniania się chrześcijaństwa w Gruzji. Jednak w 1795 roku silny i bogaty wąwóz został doszczętnie zdewastowany w wyniku okrutnych najazdów Irańczyków. Na miejscu starożytnego Odzisi znajduje się dzisiejsza osada Manglisi wydaje się być założona w XIX wieku. Szczególne warunki klimatyczne i liczne źródła wody na terenie osady już w tamtych czasach przyciągały uwagę specjalistów. W 1923 roku osada została oficjalnie uznana za uzdrowisko i otwarto pierwszy dom wypoczynkowy dla dzieci, a w ciągu kilku lat pierwszy ośrodek zdrowia dla dzieci. Dziś Manglisi jest osadą wypoczynkową. W granicach sanitarnych kurortu, na zboczach gór wokół płaskowyżu Manglisi, rozciąga się las sosnowy. Płaskowyż jest otwarty na południe, co zapewnia umiarkowaną wentylację powietrza. Umiarkowanie ciepły i suchy klimat Manglisi polecany jest do leczenia chorób układu oddechowego i ich profilaktyki. Szczególnie zdrowy jest koniec wiosny, czas kwitnienia i zapylania sosen. W samej osadzie i jej okolicach, a także w okolicznych wąwozach i zboczach gór wypływają liczne źródła słodkiej i mineralnej wody, ale ich właściwości w tym miejscu nie zostały naukowo zbadane.

 

Kurort Kumisi

Położenie: między wyżyną Yagluja a równiną Tsalaskuri, w kierunku północno-zachodnim od jeziora Kumisi Odległość: 20 km od Tbilisi Poziom morza: 480 m Krajobraz: równina pagórkowata Klimat: łagodny, kontynentalny, suchy, zima miękka z niewielką ilością śniegu, średnia temperatura w styczniu 0 stopni Celsjusza, lato gorące, suche, średnia temperatura w sierpniu 24 stopnie Celsjusza Średnie roczne opady: 550 mm Średnia względna wilgotność roczna: 68% Czas trwania rocznego światła słonecznego: 2200 h Naturalne czynniki lecznicze: klimat niskogórski i borowiny siarczkowe z jeziora Kumisi zawierające krzem, glin, tlenki aro i inne biologicznie aktywne składniki. Oprócz wody z jeziora Kumisi – chlorkowo-siarczanowa, magnezowo-wapniowo-sodowa woda mineralna o ogólnej mineralizacji 15-25 g/dm3 Rodzaje terapii: lecznicza kąpiel błotna i zastosowanie, pasywna terapia klimatu Choroby do leczenia: choroby układu sercowo-naczyniowego, ginekologicznego i mięśniowo-szkieletowego, zapalenie nerczy, zapalenie pęcherza moczowego, przewlekłe zapalenie żołądka, zapalenie jelita grubego, przewlekłe zapalenie wątroby, a także zaburzenia układu nerwowego: zapalenie korzonków nerwowych, zapalenie mózgu

 

Kumisi

Gmina Gardabani znajduje się na południu kraju, w pobliżu granicy z Azerbejdżanem. Terytorium zaczyna się wśród zboczy Kojori-Sakaraulo, Mtatsminda, Tabori i Teleti, a w drodze na południe stopniowo zamienia się w równinę. Większą część granic gminy przecina najdłuższa rzeka Góra Gruzji i Zakaukazia. Na brzegu rzeki Mtkwari, między zboczem Teleti a wyżyną Yagluja, na kotlinie Kumisi, znajduje się przysiółek Kumisi – borowina górnego pasa i obszar uzdrowiskowy znany z leczniczego błota. Błoto lecznicze wydobywane jest ze sztucznego jeziora położonego w południowo-wschodniej części wsi, którego dno pokryte jest błotem pochodzenia pseudowulkanicznego o wysokich właściwościach leczniczych. Miąższosc mułu jest kilka tendencji do sm. Błoto jest aktywnie wykorzystywane w Tbilisi Spa Resort. Aż do połowy ubiegłego wieku w miejscu dzisiejszego jeziora Kumisi znajdowało się niewielkie (0,48 sq.km) słone jezioro pochodzenia pseudokrasowego z dużą zawartością soli Glaubers. W latach sześćdziesiątych XX wieku dorzecze jeziora wypełniły się wodami rzeki Mtkwari. Poziom wody podniósł się, a jezioro uległo odsoleniu. Obecnie powierzchnia basenu jeziora Kumisi wynosi 97 km kw., a powierzchnia około 5 km kw., długość 3 km, szerokość – 1 km. Głębokość jeziora w zależności od zmieniającego się poziomu wody waha się od 4 do 6 metrów. Brzeg jeziora porośnięty jest turzycową trawą i trzcinami, które są dobrym schronieniem dla ptactwa wodnego. Jezioro Kumisi. Jest tu dużo barweny, tołpygi, tołpygi, sumów, rybek, sztangi i innych gatunków ryb. W pobliżu znajduje się gospodarstwo rybackie, które jest bardzo popularne wśród niższych warstw rybołówstwa.

 

Obszar kurortu Dmanisi

Położenie: południowa górska kraina Gruzji, obie rzeki Mashavera (dorzecze rzeki Chrami) Odległość: 130 km od Rustawi, 120 km od Tbilisi Poziom morza: 1250 m Krajobraz: górzysty Klimat: umiarkowanie wilgotny, zimą umiarkowanie mroźny, średnia temperatura w styczniu – 2,7 stopnia Celsjusza, pokrywa śnieżna od połowy grudnia do końca marca, lato umiarkowanie ciepłe, średnia temperatura w lipcu 18,2 stopni Celsjusza Średnie roczne opady: 698 mm Średnia porównywalna wilgotność roczna: 73% Czas nasłonecznienia w ciągu roku: 1760 h Naturalne czynniki uzdatniania: klimat średniogórski w pasie niskogórskim i lekko siarczkowy, chlorkowo-hidrowęglanowy, sód, wody mineralne dostępne w okolicach Dmanisi o ogólnej mineralizacji 0,4-0,8 g/dm3 Rodzaje terapii: stosowanie wody mineralnej (picie), pasywna terapia klimatu Choroby stosowane w leczeniu: patologie układu sercowo-naczyniowego, astma oskrzelowa, przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka, wąg, choroby układu moczowego i kamicy, niedokrwistość z deficytu żelaza Trialetia, historyczny i geograficzny region Gruzji położony między Dżawachetią a Kartli, wcześniej obejmował terytoria gmin Tsalka i Dmanisi i słynął z hodowli zwierząt gospodarskich i uprawy roślin polowych. Region położony na skrzyżowaniu wschodnich dróg Gruzji, z biegiem czasu, w wyniku ciągłych najazdów wrogów, stał się niemal opustoszały. Zachował jednak dla nas bogate dziedzictwo historyczne: ponad sto kościołów i ruin twierdz i osad, jaskiń i jam, głazowych budowli i osad, głazowych monolitów. Wygląda na to, że pierwszy człowiek na Zakaukazie zamieszkał również tutaj, w historycznej Trialetii, na terytorium Dmanisi. Stało się to prawie 1 800 000 lat temu. Po wykopaliskach w regionie Dmanisi w 1999 i 2001 roku odkryto czaszki pierwszych euroazjatyckich hominidów oraz kości podbródka. Uczeni nazwali je Homo Georgikus. Gruzja została rozszerzona w 2013 roku, kiedy do ich listy dodano kaniony Dashbashi i Samshvilde. Kaniony są ukształtowane przez rzekę Khrami. Jej koryto uformowało się w skałach wulkanicznych (lawa bazaltowa), na których znajduje się płaskowyż Tsalka i masyw Khramim. Na zboczu mnożą się podziemne ujścia wody i wodospady, naturalne i stworzone przez człowieka jaskinie. Kanion jest najlepszym obiektem do zwiedzania edukacyjnego i naukowego, ponieważ na zboczach kanionu można wyraźnie zobaczyć historię rozwoju geologicznego regionu. Kanion Dashbashi znajduje się na wysokości 1500 m n.p.m.

Copyright © 2018 - 2024 · Giko Travel ltd. All Rights Reserved