Zeskho powiedział:
Położenie: gmina Lentekhi, dorzecze rzeki Ckhenisztale Droga dojazdowa: Odległość od Tbilisi – 380 km, od Lfrom Tsageri (przez Okureshi) – 34 km, od Kutaisi – 50 km, od Ambrolauri – 45 km; Przez gminę Lentekhi przepływa rzeka Zeskho. Rozpoczyna się na wysokości 3180 m n.p.m. Jego długość wynosi 19 km. Zeskho, co w miejscowym Swan oznacza 'krew’ lub 'stłumioną krew’. Obecnie wieś znajduje się na wysokości 1800 m n.p.m. Dla miłośników ekstremalnego i aktywnego wypoczynku kemping położony na wysokości 1850 m n.p.m. jest atrakcyjną atrakcją do dziś. Obóz otoczony jest szczytami o wysokości od 3000 do 5000 metrów. Za pomocą ścieżki spacerowej można przejść do podnóża góry Pasis (3786 m n.p.m.) u źródeł rzeki Cenistów. W odległości kilku kilometrów od Zeskho, na południowym zboczu pasma Swanetii, swój dom ma klimatyczny i baleologiczny kurort Muashi, znany z wód mineralnych. Pasmo Swanetii przecina również kilka przełęczy łączących Górną i Dolną Swanetię: Lasili, Atkveri, zwane także Zagari i Latpari.
Wąwóz Mestiachala
Lokalizacja: Gmina Mestia, południowe zbocze głównego pasma gór Kaukazu w Swanetii. Droga dojazdowa: z osady Mestia wzdłuż rzeki Mestiachala biegnie kamienna droga, na której znajduje się głaz, przetoczony tu przez lodowiec, z którego zaczyna się ścieżka spacerowa w kierunku lodowca Chalaati. Jest to trudne, ale możliwe poruszanie się w kierunku lodowca Lekhziri z niezbędnym sprzętem dla wspinaczy górskich. Odległość od głazu Mestiachala do Lekhziri wynosi 6 km, a do Chalaati 3 km; odległość od Tbilisi wynosi 500 km, od Zugdidi – 150 km. Wąwóz Mestiachala położony jest na wysokości 1500 m n.p.m., otoczony górami, Mestia jest centrum administracyjnym i turystycznym Zemo Swanetii. Długość rzeki Mestiachalas wynosi 11 km, powierzchnia dorzecza – 152 km kw.
Wodospad Uszba
Lokalizacja: gmina Mestia, południowe zbocze głównego pasma górskiego Kaukazu, okolice gminy Becho; 2200 m n.p.m. Droga dojazdowa: w pobliżu wsi Dolrasvipi znajduje się rozwidlenie na drodze Zugdidi-Mestia, stamtąd kamienista droga biegnie przez wąwóz rzeki Dolra, mija miejsce Shikhra, a następnie, od mostu nad wąwozem rzeki Dolra, rozpoczyna się trasa spacerowa w kierunku wodospadu. Odległość od przysiółka Mazeri wynosi 7 km, natomiast od wodospadu do Glasier Ushba prowadzi 2-kilometrowa stroma ścieżka; odległość od Tbilisi – 490 km, od Zugdidi -140 km, od osady Mestia – 30 km. Wodospad Uszba, spada z potoku rzeki wypływającego z lodowca na zboczu Uszby. Dwugłowy szczyt Uszby, z widokiem na wodospad Uszba, znajduje się na południowy wschód od Elbrusa, na niewielkim paśmie głównej linii wododziału gór Kaukazu. Ma szczyty południowy i północny. Najwyższy jest wierzchołek południowy (4700 m n.p.m.), a północny o 10 m niższy. Szczyty Uszba słyną z niezapomnianego piękna i niedostępności, przyciągają tysiące wspinaczy i turystów ze wszystkich zakątków świata.
Masyw Szchary
Lokalizacja: Gmina Mestia, swanacki odcinek gór Kaukazu, w pobliżu gminy Ushguli, 5203 m n.p.m. Droga dojazdowa: zaczyna się od wioski Zhabiani, następnie kamienista droga prowadzi przez wąwóz rzeki Inguri i w pobliżu lodowca rozpoczyna się szlak spacerowy. Odległość do Ushguli – 5 km. Ushguli łączy się wewnętrznymi drogami o znaczeniu z Mestią i Lentekhi. Odległość od Tbilisi – 550 km, od Zugdidi – 200 km, od Mestii – 60 km. Wśród szczytów w masywie Szchary najwyższy ujęcie trafia na Szcharę – 5203 m n.p.m. i pod tym względem ustępuje jedynie Elbrusowi. Zachodnia Szchara (5015 m n.p.m.), Wschodnia Szchara i Południowa Szchara (4320 m n.p.m.) są również porównywane z Elbrusem. W odległości 5 km od lodowca Shkhara znajduje się historyczna osada – gmina Ushguli składająca się z 4 wiosek; Zhibiani, Chvibiani, Murkmeli i Chazhashi. Wioska Chazhashi została uznana za muzeum. Wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO kompleks ten składa się z 13 wież, 4 cytadeli – domów i 21 „machubi”, w wiosce znajduje się również muzeum archeologiczne Uszguli.
Ośrodek wypoczynkowy Muashi
Położenie: południowe zbocze pasma
Swanetii Odległość: 350 km od Tbilisi
Poziom morza: 1250-1300 m
Krajobraz: górzysty Klimat: średniogórski, zimowy mróz, śnieżny, średnia temperatura w styczniu -4 stopnie, lato umiarkowanie ciepłe i suche, średnia temperatura w sierpniu 17,9 stopni Celsjusza Średnie roczne opady: 2000 mm
Średnia porównywalna roczna wilgotność: 78%
Czas trwania nasłonecznienia w ciągu roku: 1800-1900 h
Naturalne czynniki lecznicze: średniogórskie, wody źródlane: węglowodanowe, wodorowęglanowe, sodowo-wapniowe, wody mineralne żelaza o ogólnej mineralizacji 1,8 g/dm3
Rodzaje terapii: kąpiele w wodzie mineralnej Muashi i aplikacja oraz kąpiele w wodzie mineralnej Tsurnashi, klimatoterapia pasywna. Choroby do leczenia: Choroby przewodu pokarmowego, kości i obwodowego układu nerwowego. Historyczny i geograficzny region Gruzji – Swanetia składa się z dwóch części: Zemo (Górna) i Kvemo (Dolna) Swanetii podzielonych pasmem Swanetii. Zemo Swanetia jest częścią regionu Samegerelo-Zemo Swaneti, podczas gdy Kvemo Swanetia jest częścią regionu Racha-Leckhumi-Kvemo Swanetii i obejmuje wąwóz rzeki Cchenistkali od początku do mostu Muri. Na paśmie Swanetii znajduje się kilka przełęczy łączących Zemo i Kvemo Swanetia. Wśród nich znajduje się Latpari (2830 m n.p.m.) wykorzystywany do działalności rolniczej (sianokosy, pozyskiwanie drewna, polowania) i tranzytu turystów. Ruch samochodowy jest możliwy tylko od lipca do października, ponieważ strome zbocza pasma zimą prowadzą przez dwie kolejne przełęcze – Lsili (3086 m) i Atkveri (2623 m). Na zboczu Sothern w paśmie Swanetii, w wąwozie rzeki Tskenistskali znajduje się uzdrowisko Muashi, znane z wód mineralnych. Z Muashi można przemieścić się do wąwozu Zeskho, gdzie od 1978 roku działają obozy wspinaczkowe „Ailama” (Ailama to szczyt w wąwozie Zeskho, 4546 m n.p.m.) i Zeskho (1880 m n.p.m.). „Ailama” przeznaczona była dla zawodowych wspinaczy, a Zeskhalo – dla amatorów. Od 2003 roku „Zeskhalo” ponownie zaczęło przyjmować aktywnych wczasowiczów.
Kurort Mestia
Lokalizacja: jama Mestia Odległość: 145 km od Zugdidi, 465 km od Tbilisi Poziom morza: 1500-1550 m Krajobraz: górzysty Klimat: średniogórski, zimowy mróz z dużą ilością śniegu, średnia temperatura w styczniu 6 stopni Celsjusza, lato krótkie, chłodne, średnia temperatura w sierpniu 16 stopni Celsjusza Średnie roczne opady: 960 mm Średnia porównywalna roczna wilgotność: 75% Czas trwania rocznego nasłonecznienia: 2000h. Naturalne czynniki lecznicze: klimat średniogórski niskich gór, tlenek tlenku, wodorowęglan i chlorek hidrowęglan, wody wapniowo-sodowe o ogólnej mineralizacji 0,7 g/dm3 Rodzaje terapii: zastosowanie picie wody mineralnej, woda w klimacie pasywnym Choroby do leczenia: astma oskrzelowa, zapalenie oskrzeli Położony na wysokości 1500 m n.p.m., otoczony górami. Mestia jest centrum administracyjnym i turystycznym Zemo Swanetii. Z centrum regionu, Zugdidi, łączy go 138 km droga wijąca się w wąwozach między zboczami swanackiego odcinka pasma górskiego Kavkasioni. Droga ta ma kluczowe znaczenie dla tego górzystego regionu. Mroźna i śnieżna zima jest w Swanetii na porządku dziennym. Najwyższe osadnictwo ludzkie w Swanetii i całej Europie – Ushguli – znajduje się na wysokości 2060-2200 m n.p.m. Gmina Ushguli składa się z czterech wiosek: Zhibiani, Chvibiani, Mukmeli i Chzhashi. Obecnie przysiółek Chazhashi jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO i uznany za muzeum, ponieważ na jego terenie przetrwało unikalne dziedzictwo architektoniczne i etnologiczne – ponad 30 tradycyjnych wież Swanetii. Na południe od przysiółka znajduje się przylądek XII-XIICC. stoi i góruje nad wszystkimi czterema wioskami Uszguli, w górnej, północnej części Ushguli znajduje się kościół Najświętszej Marii Panny (w języku swańskim 'Lamaria’), z którego prowadzi droga na górę Szchara. W segmencie Swanetii w górach Kavkasioni znajduje się wiele szczytów, na których latem i zimą leży wieczny śnieg. Wśród nich wyróżniają się trzy szczyty: Szchara (najwyższy szczyt Gruzji o wysokości 5203 m n.p.m.), Tetnuldi (4858 m n.p.m.) i Uszba. Dwuskrzydłowa Uszba (wysokość szczytu południowego wynosi 4700 m, szczytu północnego – 1690 m) nie należy do najwyższych wśród nich. Przypisano mu jednak najwyższą kategorię trudności, po aż dwudziestu nieudanych wspinaczkach, Nortern oeak został zdobyty jako pierwszy w 1888 roku przez Brytyjczyków, natomiast południowy wierzchołek został zdobyty przez wspólną ekspedycję niemieckich, szwajcarskich i austriackich alpinistów. Potem do 1934 r. było do 60 prób zainfekowania Uszby, z których tylko 4 zakończyły się sukcesem. Kilka lat temu zdecydowano, że wieczna pokrywa śnieżna jest cennym zasobem rekreacyjnym i powinna być wykorzystywana do rozwoju sportów zimowych. W odległości 7 km od Mestii, w Hatsvali, wybudowano trzy trasy narciarskie na imprezy sportowe, w tym jedną o długości 2950 m.